لاله زار سامع  

سوده جبین

عبد سیه رو نگر آمده با صد نیاز

کولهِ پر از گنه حال غمین و گداز

گشته ز افعال خود منفعل و شرمگین

درهم و برهم شده آمده سوی تو باز

اشک ندامت چکد از بصرش بی امان

دیده امید او سوی تو ای دلنواز

غوطه به دریای غم خسته ژولیده بین

غیر تو یارب دگر کیست چنین غمگداز؟

نامه اعمال او گشته سیه همچو قیر

از کرم ای ذوالکرم رحم نما چاره ساز

سوده جبین بر زمین گشته غمین و حزین

می شود عفوش کنی خالق بنده نواز ؟

از گنه (سامع) بی کس مضطر گذر

حرمت هشت و چهار ای صمد بی نیاز

ای مظهر، رنج و محن ، دردت به جانم ای پدر

فخر منی ، جان منی ، بی تو خزانم ای پدر

هر جا که من یابم شرف آید مرا نامت به لب

باشــــــــد طنین نام تو ورد زبانم ای پدر

بر لعل تــــو ، بادا مـــدام ، لبخند ها ی پر شعف

دردی نبینم بـــر سرت ،روح و روانم ای پدر

گـــرچه نموده دهر دون ،پیرو زمین گــــیرت ولی

باشد وجودت قـــــــــــدرتم فـــخر جهانم ای پدر

دارم تـــرا بر ســـــــر پدر هـــرگز ندارم غـــم دگر

در صحنه هـــــای زنـــدگی، تو قهرمانم ای پدر

دست نـــوازش را ز سر هرگـز مکش ای باب من

تــو یی انیس و همـــــدمم یار گـــــــرانم ای پدر

ای رهـــــــروی راه خـــــدا ، وی طالــــب آل عبا

کــافی دعایـــت بــس مرا در گلســتانم ای پدر

ای چلچراغ خـــــا نه ام بی تــــــــو نباشد روشنی

هرگز مبادا ســـــــایه ات از سر نهانم ای پدر

(سامع) به هر پندت منم تابع به هر قولت منم

قانع بـــه ا حسانت منم سر سایبانم ای پدر