لاله زار سامع  

زهره زهرا مرو فاطمه زهرا
بانوی عقبا مرو فاطمه زهرا

فاطمه یا فاطمه یا فاطمه زهرا

ز درد هجرت دلم زار و حزین است
ز دوری تو ببین حالم غمین است
شبانه همدم مرا چاه زمین است

ام ابیها مرو فاطمه زهرا
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه زهرا


مرو که دنیا مرا بی تو عجیب است
مرو که حیدر تو بی تو غریب است
فراز گیتی دیگر بی تو نشیب است
زینت دنیا مرو فاطمه زهرا
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه زهرا

چه ٖآتش و شعله و چه آه و دود است
ز سیلی دون ترا چهره کبود است
ز پیش من میروی مرو که زود است
بانوی غم ها مرو فاطمه زهرا
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه زهرا

فغان و ناله بلند در آسمان شد
ز رحلتت جان مرا جهان خزان شد
سرشک سامع ز غم همی روان شد
کوثر طاها مرو فاطمه زهرا
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه زهرا1edited 12:18

آمدم با چشم گریان لیک خندان می روم
از پی کردار خود یکدم عزیزان می روم

گر چه باشد کوله بارم پر ز عصیان و خطا
لیک با بار امیدم سوی رحمان می روم

سوی منزلگاه خاموشان روم بی توشه ی
کن تو یارب مرحمت با حال ویران می روم

آنچه می پرسد ملک از من درون قبر من
رس به فریادم خدایا دل پریشان می روم

من نکردم آنچنان یک بندگی در زندگی
منفعل از دار دنیا سوی جانان می روم

افتخارم بس همین است اینکه می دارم ولا
با ولای عترت ختم رسولان می روم

می کنم اقرار بر جرمم من سامع پست
با تهی دستی به سوی بزم نیکان می روم

لمسی د پاک رسول الله حسن
زوی د علی شیر د کبریا حسن

ته یی په جنت کی د ځوانان امير
ته یی زموژ رهبر و جانان امير
ته یی د زهرا په هر دعا حسن
لمسی د پاک رسول الله حسن

وکړه نظر سائل د درګاه دي يم
امتی د پاک رسول الله دي يم
وکړه شفاعت ته یی آغا حسن
لمسی د پاک رسول الله حسن

ته یی د اللهِ تعالی ولی
ته یی زموږ مرشد و مولا ولی
تل دی يادوم په عطا يا حسن
لمسی د پاک رسول الله حسن

مينه دی بی حد و انتها لرم
شکر دالله کوم چي تا لرم
ته یی نازولی د زهرا حسن
لمسي د پاک رسول الله حسن

آيه تطهير ستا په شان کی دي
آیه اطعام ستا په شان کی دی
ته یی د دين رهبر و پيشوا حسن

لمسی د پاک رسول الله حسن

خسرو خوبان زموږ جانان ته یی
طبیب د هر درد بی درمان ته يی
موږ دی یو گدا دی درگاه حسن
لمسی د پاک رسول الله حسن

سامع زه يم تل کوم ستا بیان
ته ځلیږي لکه لمر په شان روښان
ته یی زموږ د زړونو صفا حسن
لمسی د پاک رسول الله حسن

دلا تا کی پی دنیا تویی حیران و دل افکار
بیا فکر سفر بنما ترا باشد ‌سفر دشوار

ترا تا جان بود در تن به فکر و ذکر فردا شو
مهیا کن ز بهر رفتن خود توشه ی زینهار

اگر دَین کسی بر گردنت داری ادایش کن
که آسان بگذری از محنت و رنج و عذاب نار


تو نیکی کن که گردد خانه ی گورت چراغانی
وجودِ مسِ خود زر کن رها کن کرده ی اشرار

نگهدار از دروغ و تهمت و غیبت زبانت را
دل کس را مکن محزون ز خود ای صاحب گفتار


نما از کرده و ناکرده ی زشتت دمی توبه
پذیرد توبه ات را ذوالجلالِ غافرِ غفار


چشد تلخیِ جان کندن گدا و شاه همه یکسر
دهی جان را به آسانی اگر باشد خدایت یار

ترا دارایی قارون اگر باشد نمی ارزد
سوای یک کفن بردن متاعی نیست اندر کار


بود دنیا مکانِ کشتِ بذر نیکی و زشتی
هر آنچه بذر تو باشد شود حاصل همان مقدار

به هر راهی که رفتی نادم و درهم تو برگشتی
اگر خواهی سعادت سامعا بگزین ره هموار

21-09-1402
مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

دلبر برای دیدن تو عمر من کم است
کی می شود تو آی و یاد تو هر دم است

فصل بهار عمر من اینک خزان شدست
دل در وصال روی تو با حزن و ماتم است

شمشاد من بیا که ز درد فراق تو
پژمرده گلستان و چمنزار عالم است

چشم انتظار مقدم تو عاشقان همه
افکن ز چهره پرده که دلها پر از غم است

فرش رهت دو دیده سامع بود بیا
هر جا بغیر بودِ تو جانا جهنم است


مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
۱۷-۰۹-۱۴۰۲

گلبنِ گلزارِ ولا فاطمه
غنچهِ صد برگِ رسا فاطمه

نکهت بستان رسالت تویی
یاس گلستان صفا فاطمه


آیه تطهیر به شان تو است
کوثرِ قرآنِ هدیٰ فاطمه

دختر نیک اخترِ ختم رسل
بانوی تسلیم و رضا فاطمه

گفته ترا ام ابیها ‍پدر
محورِ اصحاب کسا فاطمه

همدم شیر افگن شیر خدا
همسرِ شاه دو سرا فاطمه

مهتر هر بانوی دوران تویی
سیدهِ کلِ نسا فاطمه

ام الائمه بتولِ رسول
مامِ امامانِ خدا فاطمه

ما همه فانی و فنا می شویم
راه تو شد راه بقا فاطمه

آیه اطعام به شان تو است
چونکه تویی کان سخا فاطمه

حبِ تو است حبِ خداوندگار
بغضِ تواست بغضِ خدا فاطمه

بِضعَةُ منی ترا خوانده است
حضرت خیرالوریٰ فاطمه

وای چه گویم که ز بعد نبی
دید ز اعدا جفا فاطمه

آتش سوزانِ ستم شعله شد
سوخت در وحی سرا فاطمه

وای ز سیلی و ز ضربِ لگد
گشت جهان غرقِ عزا فاطمه

ناله کنان صحیحه زنان با نوا
در غم تو ارض و سما فاطمه

کن تو دعا تا که بیاید همی
منتقم آل عبا فاطمه

چونکه بیاید بگیرد قصاص
از همه اعدای دغا فاطمه


مدح بگو سامع از این خاندان
تا که دهد اجر ترا فاطمه

1402-09-08

فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

فاطمه ای کوثر زیبنده طاها
فاطمه ای فاطمه ای فاطمه زهرا
بعدِ نبی اکرم
بر بیتِ دختِ خاتم
آن قومِ شُومِ نافهم
آذر زدند چی بی رحم
گردید خزان گلشن زیبای معلا
فاطمه ای فاطمه ای فاطمه زهرا

آتش گرفته لانه
میخش دریده شانه
نیلی رخِ رخشانه
ازسیلی خصمانه

بشکند دستی چو زده سیلی به زهرا
فاطمه ای فاطمه ای فاطمه زهرا
مرو دختِ پیامبر
علی را تویی یاور
فراقت کشد آخر
مرا سوی تو دلبر
گردیده قفس جان مرا لحظه دنیا
فاطمه ای فاطمه ای فاطمه زهرا
از سوزِ قلب حیدر
گردون شود پر آذر
یارب بده مرا صبر
از درد هجر کوثر

سامع به مدح تو بود طوطی گویا
فاطمه ای فاطمه ای فاطمه زهرا

خطهِ خلدِ حریم تو گلستان باشد

قُبهِ روضه ی تو قبلهِ درمان باشد

ای سخندان وسخن گوی بلیغ افصح

تیغِ برهانِ زبانِ تو چه بُرّان باشد

زآتشین خطبهِ تو کاخ جفا لرزان شد

دُر کلامِ تو سرِ دفتر و دیوان باشد

درد ورنج وغم و اندوهِ فراوان دیدی

عالم از صبر و صبوریی تو حیران باشد

معدنِ جود و کرم، کانِ عطایی بانو

صد چو حاتم به سر خوان تو مهمان

باشد

دختر نامور حیدر و زهرای بتول

زینب زینت اب نام تو عنوان باشد

ای پیام آورِ عشق پرورِ سردارِ شهید

زنده از همت تو یاد شهیدان باشد

چند بیتی ز من سامع عاصی بپذیر

گرچه سنگریزه بود نزد تو مرجان باشد

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

۱۴۰۲-۰۹-۰۲