لاله زار سامع  

ششمین سپهــــر دانــــش شهِ با وقار صادق

ششمین ولــــی داور به زمینِ کردگار صادق

به کـــلام حــــق مفــــسر به بیان حق مدبر

به پیام رب منشر مــــه شـــــــام تار صادق

نتوان فضایل اش گفت به چنین زبان الکن

سخـن عاجـز از صفــــاتِ فر شهریار صادق

به میان گلــــشن دیـن شجر بلـــــند عرفان

وصیّ نبیّ مرســــــل گـــــل لاله زار صادق

به ره صــــداقت او همه صادقــــان روانند

بود آیــــــت صداقــــت برِ هــــر دیار صادق

دُر پر بهـــــای هستــــی گــــهر ثمین دوران

ز جواهــــرات باشــــد زر کــــل عیار صادق

سخن از کرامــــت آمد بود او کریــم سامع

نکند رها تهی دســــت کسی از جوار صادق

شنبه ۱۵-۰۲-۱۴۰۳

فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن

بیا ساقیا سوی بستانِ گل
لبالب نما جام مستانِ گل

مغنی بزن ساز عشرت همی
شنو چهچۀ عندلیبانِ گل

بیا نی نوازی کن ای خوش نوا
بود همنوا با تو مرغانِ گل

نخست ابتدا کن به حمد صمد
که یکتا بود خالق جان گل

سپس نعت احمد بخوان با شعف
که باشد نبی شاه خوبانِ گل

بده ساقیا جرعه‌ای از ثواب
به حب علی میر مردانِ گل

ز خاتون نیکو صفت فاطمه
بشو دم دمادم ثنا خوانِ گل

چمن در چمن سبز وخرم نگر
ز یمن حسن حُسن خندانِ گل

شود دیده پرنم ز یاد حسین
چو لاله ببینم به بستانِ گل


بود زیب وزین همه عابدان
عبادات سجاد شایانِ گل

شکافنده علم، باقر بود
بود وارث علم و عرفانِ گل

ز فیض علوم امام ششم
جهان در جهان گشته میدانِ گل

ندیده کسی مثل کاظم شکیب
زبان زد بود صبرِ سوزانِ گل

امام رضا شاه خلد آستان
بود روضه اش بوسه باران گل

به مانند جودِ جواد تقی
نباشد چنین بذل و احسان گل


نقی حجت حق امام هدا
فروغ شب تار ظلمان گل

امام حسن شاه عسکر لقب
بود فوج او یکه تازان گل


الهی رسان مهدی منتظر
برای دو چشم انتظارانِ گل

بخوان سامعا با محبان شاه
دعای فرج بهر هجرانِ گل

۱۱-۰۸-۱۴۰۲
فعولن فعولن فعولن فعل

ابتدا کردم به نام قادر دادار گل
مطلعم گل خامه ام گل مصرع واشعار گل

حمد گویم قادری را کو بود حی و قدیم
ذکر او گل شکر او گل حمد آن بادار گل

پس از آن آرم به لب نعت شه لولاک را
اصل بستان رسالت احمد مختار گل

سرور و سردار کل انبیا خیر البشر
راه او گل ، شرع او گل دین آن دلدار گل

مدح خوانم از امیرمؤمنان شاه عرب
کو بود فتاح خیبر حیدر کرار گل

خوانده نفس مصطفی اورا به قرآن کبریا
نص او گل آیه گل ام الکتابِ یار گل

زهره زهرای اطهر پاره قلب رسول
عصمتش گل عفتش گل عترت اطهار گل

صد چو حاتم ریزه خوار سفره مولا حسن
بخشش گل جود او گل بذل بی اظهار گل

سبط احمد رهبر آزادگان شاه شهید
کربلا در کربلا گل عشق آن سالار گل

سید سجاد امام العارفین زین العباد
ورد او گل طاعتش گل سبحه و دستار گل

پنجمین شمع هدایت باقرعلم لَدُن
بینشش گل دانشش گل یاسمن رخسار گل

جعفر نیکو لقب صادق بود بحر علوم
مسلکش گل مشربش گل مذهب سرشار گل

موسی کاظم بود فرخنده خو، نیکو صبور
حلم اوگل صبر او گل میرخوش کردار گل

شاه دین شمس ولایت هشتمین پیشوا رضا
آستان گل روضه گل آن گنبد دوار گل

جان جانان خسرو خوبان به عالم شاه جواد
رأفتش گل شفقتش گل حب آن سردار گل

حجت دهم نقی سلطان دریا دل نقی
سالکش گل عارفش گل هادی دیندار گل

عسکری میر امم دارد به سامره مقام
نام او گل شان او گل میمنت آثار گل

رهبر حی قطب دوران مهدی دنیا ودین
دوری اش گل غیبتش گل انتظارِ یار گل


سامعا در انتظار او بود هستی همه
گر بیاید می شود این گلستان پر بار گل
۵-۸-۱۴۰۲
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

به دل گر ترا ذکر داور نباشد

یقین دل بغیرش منور نباشد

چو باشی به دین محمد مطیع

گذار رهت سوی سقر نباشد

چو مومن بسان خلیل نبی شو

ترا ترسی از آب و آذر نباشد

اگربیمی ازفعل زشتت نداری

یقین اعقتادت به محشر نباشد

اگرتارک واجبات خدایی

ترا صالحان یار و یاور نباشد

خوشا گرکه داری به دل حب احمد

ترا هولِ از روز آخر نباشد

اگر قاسم نار وجنت ندانی

جواز ترا مُهر حیدر نباشد

وصی بلا فصل احمد به عالم

سوای علی میرمنبر نباشد

شه صف شکن شیروشمشیر احمد

بحزمرتضی شاه صفدر نباشد

گرت بغض زهرای اطهربه دل هست

ترا آشنا آب کوثر نباشد

به دل گر نداری ولای حسن را

یقین مقتدایت پیمبر نباشد

اگر در دلت عشق شاه شهید هست

دلیلش بجز شیر مادر نباشد

شبیه حسین شو مطیع خدایت

ترا بیمی از ظلم کافر نباشد

چو هستی گرفتار درد وبلا ها

رهنده بجز آل اطهر نباشد

به قربان دین شو بسان ابوالفضل

ترا باکی از دست وپیکر نباشد

چو باشد زمین و زمان پر زماتم

به غم های زینب برابر نباشد

اگر مهر سجاد و باقر در عالم

نداری ترا حال بدتر نباشد

اگر دین و آییین جعفر ترا هست

دگرجای ترسی زکیفر نباشد

ز موسی کاظم شفایی بخواه

مثالش طبیب توانگر نباشد

ز شاه خراسان بخواه هرچه خواهی

چو موسی الرضا مهربانتر نباشد

گدای عطای جواد تقی شو

به مانند او کس عطاگر نباشد

دو صد شاه ورهبر که باشد درعالم

چو هادی مرا میر و رهبر نباشد

پناه همه بی پناهان به دوران

بغیرحسن شاه عسکر نباشد

برای امام زمانت دعا کن

بجز از دعا راه دیگر نباشد

نمودی اگر پیشه تقوا برایت

ترا (سامعا)خوف بی مر نباشد