لاله زار سامع  

مبارک بر شما میلاد زینب
بود جشنِ صفا در یاد زینب

پرد مرغِ دلم سوی مزارت
مزار با صفا و زرنگارت
شود روزی دمشق آیم جوارت
بخوانم مدحتت اندر دیارت


مبارک بر شما میلاد زینب
بود جشنِ صفا در یاد زینب

گلی از گلشن طاها است زینب
قرار هر دل شیدا است زینب
عقیله دخترِ زهرا است زینب
فهیمه نو گل بابا است زینب

مبارک بر شما میلاد زینب
بود جشنِ صفا در یاد زینب


تویی کنزِ حیا خاتون زینب
ز لطفت کن نگاه ممنون زینب
به محشر سوی این محزون زینب
ز حبت من مران بیرون زینب

مبارک بر شما میلاد زینب
بود جشنِ صفا در یاد زینب

بخوان سامع تو مدحِ دخت حیدر
همان خاتون شیر ِ شیر داور
بلرزد از کلامش کاخِ کافر
به تقریر چون پدر باشد سخنور

مبارک بر شما میلاد زینب
بود جشنِ صفا در یاد زینب
۱۴۰۲-۰۸-۲۹

دل ما بر سر کوی تو بسی جا مانده
یاد هر لحظه ی صحن تو به دلها مانده

بکن ارباب نظر تا که بیاییم هرسال
میل طوف حرمت داغِ دل ما مانده

بوی عطر حرمت برده ز سر هوش همه
بسکه بر شامه ما عطر معلیٰ مانده

یادم از موکب شهراه حرم می آید
عکس آن منظر عشاق چه زیبا مانده

زائران حرم دوست روانند روان
هر طرف می نگری عشق محیا مانده


سامعا چشم دلت باز گشا عشق نگر
از ازل مهر حسین بر دل شیدا مانده

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
۱۲-۸-۱۴۰۲

بیا ساقیا سوی بستانِ گل
لبالب نما جام مستانِ گل

مغنی بزن ساز عشرت همی
شنو چهچۀ عندلیبانِ گل

بیا نی نوازی کن ای خوش نوا
بود همنوا با تو مرغانِ گل

نخست ابتدا کن به حمد صمد
که یکتا بود خالق جان گل

سپس نعت احمد بخوان با شعف
که باشد نبی شاه خوبانِ گل

بده ساقیا جرعه‌ای از ثواب
به حب علی میر مردانِ گل

ز خاتون نیکو صفت فاطمه
بشو دم دمادم ثنا خوانِ گل

چمن در چمن سبز وخرم نگر
ز یمن حسن حُسن خندانِ گل

شود دیده پرنم ز یاد حسین
چو لاله ببینم به بستانِ گل


بود زیب وزین همه عابدان
عبادات سجاد شایانِ گل

شکافنده علم، باقر بود
بود وارث علم و عرفانِ گل

ز فیض علوم امام ششم
جهان در جهان گشته میدانِ گل

ندیده کسی مثل کاظم شکیب
زبان زد بود صبرِ سوزانِ گل

امام رضا شاه خلد آستان
بود روضه اش بوسه باران گل

به مانند جودِ جواد تقی
نباشد چنین بذل و احسان گل


نقی حجت حق امام هدا
فروغ شب تار ظلمان گل

امام حسن شاه عسکر لقب
بود فوج او یکه تازان گل


الهی رسان مهدی منتظر
برای دو چشم انتظارانِ گل

بخوان سامعا با محبان شاه
دعای فرج بهر هجرانِ گل

۱۱-۰۸-۱۴۰۲
فعولن فعولن فعولن فعل

ابتدا کردم به نام قادر دادار گل
مطلعم گل خامه ام گل مصرع واشعار گل

حمد گویم قادری را کو بود حی و قدیم
ذکر او گل شکر او گل حمد آن بادار گل

پس از آن آرم به لب نعت شه لولاک را
اصل بستان رسالت احمد مختار گل

سرور و سردار کل انبیا خیر البشر
راه او گل ، شرع او گل دین آن دلدار گل

مدح خوانم از امیرمؤمنان شاه عرب
کو بود فتاح خیبر حیدر کرار گل

خوانده نفس مصطفی اورا به قرآن کبریا
نص او گل آیه گل ام الکتابِ یار گل

زهره زهرای اطهر پاره قلب رسول
عصمتش گل عفتش گل عترت اطهار گل

صد چو حاتم ریزه خوار سفره مولا حسن
بخشش گل جود او گل بذل بی اظهار گل

سبط احمد رهبر آزادگان شاه شهید
کربلا در کربلا گل عشق آن سالار گل

سید سجاد امام العارفین زین العباد
ورد او گل طاعتش گل سبحه و دستار گل

پنجمین شمع هدایت باقرعلم لَدُن
بینشش گل دانشش گل یاسمن رخسار گل

جعفر نیکو لقب صادق بود بحر علوم
مسلکش گل مشربش گل مذهب سرشار گل

موسی کاظم بود فرخنده خو، نیکو صبور
حلم اوگل صبر او گل میرخوش کردار گل

شاه دین شمس ولایت هشتمین پیشوا رضا
آستان گل روضه گل آن گنبد دوار گل

جان جانان خسرو خوبان به عالم شاه جواد
رأفتش گل شفقتش گل حب آن سردار گل

حجت دهم نقی سلطان دریا دل نقی
سالکش گل عارفش گل هادی دیندار گل

عسکری میر امم دارد به سامره مقام
نام او گل شان او گل میمنت آثار گل

رهبر حی قطب دوران مهدی دنیا ودین
دوری اش گل غیبتش گل انتظارِ یار گل


سامعا در انتظار او بود هستی همه
گر بیاید می شود این گلستان پر بار گل
۵-۸-۱۴۰۲
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن