خجلم ز کرده ی زشت خود بگذر ز جرمِ کثیر من
به درِ کریمِ تو آمدم خجلم خدای قدیرِ من
اگرم بخوانی به درگهت واگرم برانی ز درگهت
نروم ز درگه ی تو خدا بشنو صدای حقیر من
تو مه بین به روی سیاه من، بنما ز لطف تو عطای خود
تو نما نهان ز ره ی کرم همه سیئاتِ کبیرِ من
ز کرم توچاره کار ما صمدا بساز تویی بی نیاز
زتو انتظار عطاست مرا بنما عطا تو امیر من
بکنم شفیع ،شهِ مرسلین به درِ کریمِ تو ای کریم
چو ببخشی از ره مرحمت به حق نذیر و بشیر من
بلغ العلی بکماله کشف الدجا بجماله
حسنت جمیع وخصاله صلو علیه وآله
به لبم هماره بود صفات وثنای احمدِ دو سرا
ز مدیحِ سرورِکاینات شده طبع من چه نیکو رسا
دلِ ما تپد به خیالِ دیدنِ قبه ای، شهِ محترم
چه شود اگر به دو دیده ام فتد عکس روضه ی با صفا
تویی رهبر همه رهبران تویی مرشد همه مرشدان
تویی سرو گلشن این جهان تویی خاتم همه انبیا
تو شفیع جمله ی عاصیان تو شفیق جمله ی بی کسان
تو به روز حشر و گهی عذاب بنما شفاعت ما شها
ز خطا و جرم گناه ما گرهی فکنده به کار ما
به گره‌گشایی لعل خویش تو ز کار ما گرهی گشا
بلغ العلی بکماله کشف الدجا بجماله
حسنت جمیع وخصاله صلو علیه وآله
بده ساقیا تو پیاله را ز می ولای محمدی
که بنوشم آن می احمری که کنم ثنای محمدی
همه عاجزند ز صفات و مدح رسول کل، شه هاشمی
بستوده رب به کلام خود همه در ثنای محمدی
شده سبزه طرف چمن همه گل وگلستان و دمن همه
شده با صفا ز خجسته مولدِ با صفای محمدی
چو نهاد قدم ، شه ذوالحشم یم ذوالکرم به زمان کم
همه هم وغم ز دلان زدود به رسا ندای محمدی
شده موسم طرب و سرور بیا مطربا تو نوا بساز
تو بیا بخوان ز شعف دمی همه نعت های محمدی
بلغ العلی بکماله کشف الدجا بجماله
حسنت جمیع وخصاله صلو علیه وآله
چه شود شها ز وفا کنی نظری ز لطف سوی این گدا
سوی این گدا ز وفا کنی نظری ز لطف چه شود شها
ز سر عطا تو شوی شفیع ، به صف جزا ،به خطای ما
به خطای ما، به صف جزا تو شوی شفیع ز سر عطا
شه دو سرا تویی دلبرا مه انورا تویی رهبرا
تویی رهبرا مه انورا تویی دلبرا شه دو سرا
ز تو کامروا شوم ای نبی به امید لطف تو آمدم
به امید لطف تو آمدم شوم ای نبی ز تو کامروا
بنما قبول تو زسامعا برد التجا به تو یا رسول
به تو یا رسول برد التجا بنما قبول تو ز سامعا
بلغ العلی بکماله کشف الدجا بجماله
حسنت جمیع وخصاله صلو علیه وآله
