لاله زار سامع  

شاه رگ

طــــوطی نطــــــــقم ثــــنای ذات اکبر می کند

حمد و مدح کبــــریا در شعر یکـــــــسر می کند

آن خــــدای را ستاید کوســــــــت خــــلاق همه

بــــــا بیــــــــان لال ، وصــــف رب داور می کند

مالک هفت آسمان و هفت زمین باشــــــد که او

بر جهــــــان آفرینــــش لطــــف بی مر می کند

بــــی نهایــــت مهــــربان است و رؤف و دلنواز

بر همه بذل و کــــرم بی حــــــــد مکرر می کند

او بود از شــــــــاه رگ گــــــــردن به ما نزدیکتر

هم ز باب و مام ما مهــــــــرش فزونتر می کند

رب گشــــوده باب توبــــه را به روی عاصیــــان

کوه عصیــــان همه از کــــاه کمــــــــــتر می کند

گـــــاه و بیگاه هر گهـــی رو آوری بر درگهــــش

باب رحمت او گشــــوده بر تو گســـــتر می کند

سامعا هرگــــــــز مشــــو نومیــــــد از دربار رب

بی گمان او مغفــــرت ها روز محشر می کند

پنجشنبه ۱۳-۰۲-۱۴۰۳