گلبوسه

گلبوسه
ای ز درگاهِ تو عالم نور ایمان یافته
از درت روح الامین صد جود و احسان یافته

خاکروب درگهت قدوسیان در هر زمان
منصب دربانیت را جن و انسان یافته

ای بهار گلستان هستی عالم تمام
گلشن پژمرده ای احزان ز تو جان یافته

گنبد خضرای تو زیباتر از باغ و چمن
غنچه های گل ز تو عطر فراوان یافته


می درخشد پرتوی علمت به هر سو بنگرم
عالم خاکی ز تو نور درخشان یافته

در شب معراج رفتی تا به قرب لامکان
عرش، نعلین ترا گلبوسه باران یافته

پادشاهان می کنند در روضه ات کار غلام
خادم درگاه تو خود را چو سلطان یافته

يا رسول الله شفاعت کن مرا روز حساب
صد چو من عاصی زدرگاهِ تو غفران یافته

تو شفیع المذنبینی شافعِ من هم بشو
کس نشد نومید زین در ، خلد رضوان یافته

عترت پاک تو باشد الگوی هر خاص و عام
پیروی از سیر و سلک شاه مردان یافته

هر که دارد در دلش مهر و ولای اهلبیت
بر صراط مستقیم پای شتابان یافته

یا حبیب الله اغثنی در قیامت امتت
گر تو باشی یاورش پایانِ شایان یافته

هر که در عالم بود از امتان حضرتت
نیست شک روز جزا در خلد کاشان یافته

هر که نوشد باده حب ولایت در جهان
ساغر می از کف ساقی مستان یافته

گر برد هر یک ز دل نام محمد بر زبان
عاقبت در روز حشر او راه نیکان یافته

کاف تا کاف جهان بانگِ اذانت می رسد
کافر و مسلم ز تو قانون و قرآن یافته

سامع مسکین صفت دارد هوای کوی تو
او ز خاک خطه ی خلد تو سامان یافته

یا الهی تو رسان از لطف امام منتظر
از فراقش ما سوالله دل پریشان یافته

06-10-1402