لاله زار سامع  

ای رونقِ گل‌ها به گلستانِ زمانه
وی لولو تابندهِ رخشانِ زمانه

ای ساقی گلچهره مرا جام ولا ده
ده جرعه ی زان باده سوزان زمانه

زان باده مرا ده که نوا ساز نمایم
تا دم زنم از مهوش خوبان زمانه

طبعم نبود گرچه رسا تا که برانم
اوصافِ تو ای کوثرِ قرآنِ زمانه

جای که خدا خوانده ترا مدح وثنایت
لال است زبانِ منِ پژمانِ زمانه

ای خوانده ترا بضعة منی پیامبر
وی پاره قلبِ شهِ خوبانِ زمانه

هر جا نگرم وصفِ دل آرای تو باشد
مدحِ تو مرا کرده غزل خوانِ زمانه

افتاد مرا یاد ز میخ در ودیوار
اشکی شده جاری زدو چشمانِ زمانه

یک بانوی تنها پس دیوار بی افتاد
از ضرب لگد کوب خسِ فانِ زمانه

آتش زدنِ وحی سرا نیست شجاعت
ای دد صفتِ ملحدِ شیطانِ زمانه

ای لاله پر پر به میان در ودیوار
مخفی شدی تدفین گل ریحانِ زمانه

تا قاف قیامت همه منفور دوگیتی است
ای لعنت حق برهمه عدوان زمانه

ای محورِ اصحاب کسا گوشه ی چشمی
بنما به منِ سامعِ ویرانِ زمانه

1402-09-28
مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
(هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)