لاله زار سامع  

بیا در طبعِ خود امشب حلاوت بی مر اندازیم
ز وصف صافی صفدر صفای دیگر اندازیم

به هر سو بنگری برپا عجب بزم مصفا است
شده فصل طرب پرور ، محن را از در اندازیم

طرب انگیز و عشرت خیز باشد یمن میلادش
به ساقی گو می باقی بیا در ساغر اندازیم

بهار مقدم او رونق گلهای بستان شد
بیا سوی گل وسنبل نظر بر منظر اندازیم

به بزم میکشان بر پا بساط باده ی ناب است
بیا در میکده یک دم ملالت از سر اندازیم

ز یمن مقدم والای او عالم گل افشان است
به طرف کعبه، گلها را بیا تا پر پر اندازیم

کسی کو گفت سلونی بر فراز منبرش آمد
بیا در راه او ،جایی به پای منبر اندازیم

علی از بام کعبه هرچه بت های که بود افگند
رذیلت را برون از دل بیا تا یکسر اندازیم

بود دریای حب مرتضی بی حد و بی پایان
بیا سامع ولایش را به دل محکم‌تر اندازیم

سه شنبه ۳-۱۱-۱۴۰۲
مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن