لاله زار سامع  

بعد عاشورا اســــــیران را که بردند سوی شام
رأس هفــــــتاد و دو تن بر نی شدی بالا مقام

شد یزید عازم که بیـــــــند راسهــــای برسنان
دید در تشـــــــــت طلا راس حسین شاه جهان

ناگهان چشــــم یزید افـــــــــــتاد بر راس دگر
بــــــود آویزان درون یک ســــبد بر اســــب نر

گفت آن رأس کی باشد کین چنین محشر بود؟
گفــــــت آن رأس ابوالفــــــضل زاده حیدر بود

تاکه رأس حضــــرت عبــــاس دیـد آن بد سیر
لرزه بر جانــــش فتـــــاد از هیبت و دیدار سر

گفــــت بر شــــمر لعیــــن از جنگ تان بنما بیان
سخت بود یا این که آسان این نبرد از بهر تان

شمر گفتا سهل بود این جنــــــگ مثل یک شکار
عده ی گفتــــــند که آســــــان بود بر ما کار زار

بود در آنــــجا یکــــــی مردی ســــواری آن زمان
سر تکـــــان میــــداد از نیــــرنگ شمر اندر مکان

زان نفــــــر پرســــید اصــــل ماجــرا را آن لعین
گفــــت اگر جــــانم آمان باشد بگویم این چنین

با یــــلان پر دلــــی بودیــــم در پیــــکار سخت
لشــــــکر ما بـود از ایــنها همیشــــه در شکست

این علمــــدار حســــین است زاده حیــــدر بود
این شــجاع نینــوا یـــک تن خودش لشــکر بود

ما ز راه جـور و نیــرنگ حمــله ور بر او شــدیم
تیر بر مشکش زدیم و خود فرار هر سو شدیم

نــزد نهـــر آب بــر دســــتان او خنـــجر زدیــم
یـک عمــودی آهنـــــین بر راس آن اخــتر زدیم

سامعا بـــس کـــن ز شــرح ماجـرای بس حزین
از بیــــان کربـــلا دلـــــهــا شــــده یکــسر غمین

شام غریبان ۲۶-۴-۱۴۰۳