لاله زار سامع  

چـــه شود برفگنی از رخ جانانه نقاب

ز خیال قد بــــــالای تو دلها است کباب

تشنه ء دیدن سیمای نکويــــــت هستیم

پرده بردار و فکن از رخ دردانه حجاب

پرتوی نور رخت را به چمن باز ببخش

گرنبخشی گل و گلزار خزان استُ خراب

کــی می آیی ؟ ز پس پرده غیبت ،بیرون

شـــــــب دیجور سحر کن تو بیا ماه بتاب

ظلم و بـــــی دادی کفار زحد افزون گشت

مصلحا داد ستان بــــــــاز بیا بهر عقاب

همه با درد پــــــــی دارو درمان تو ايــم

ای طبیبا تو مـــداوا بکن این حال مصاب

(سامع) از خود بدر آ ،کلبه دل پاک بدار

گر بخواهی که شود کلبۀ دل جای جناب